Staw kolanowy

Staw kolanowy jest parzystym, zawiasowym, dużym stawem w układzie kostnym człowieka. Z uwagi na specyfikę ruchów staw kolanowy jest drugim (po stawie skokowym) najbardziej obciążonym stawem w ciele. Często dochodzi do kontuzji i urazów w jego obrębie zwłaszcza u osób aktywnych fizycznie. Dzisiejszy wpis poświęciliśmy uszkodzeniom więzadeł, tematyce rekonstrukcji więzadła oraz rehabilitacji.

Anatomia stawy kolanowego

Staw kolanowy jest największym stawem w ciele ludzkim, który odpowiada za zginanie i prostowanie oraz poruszanie się w pozycji wyprostowanej. Jest on zawiasowy, parzysty utworzony z trzech kości ( rzepka, piszczelowa i udowa). Staw kolanowy cechuje się skomplikowaną budową. Wśród jego elementów wyróżniamy m.in. więzadło krzyżowe przednie i tylne znajdujące się wewnątrz jamy stawowej oraz więzadła poboczne, przyśrodkowe, boczne lib piszczelowe oraz strzałkowe, które z koli zlokalizowane są poza jamą stawową. Wyżej wymienione elementy stanowią o stabilności stawu oraz umożliwiają ruch. Należy wspomnieć, że w jamie stawowej znajdują się również łąkotki, które współdziałają przy ruchu oraz stanowią o stabilności stawu. Ponadto chronią przed nadmiernym wysuwaniem kości piszczelowej do przodu.

Urazy w obrębie stawu kolanowego

Staw kolanowy narażony jest na liczne urazy i uszkodzenia. Schorzenia mogą być nabyte i wrodzone. Jeśli chodzi o uwarunkowania wrodzone do najczęstszych nieprawidłowości mających wspływ na powstawanie urazów zaliczamy:

koślawość kolan
szpotawość kolan ( łukowate wygięcia kolan na zewnątrz.

Urazy kolan stanowią bardzo liczną grupę uszkodzeń. Zaliczamy do niej m.in.:

rozciągnięcia więzadeł i torebki stawowej
naciągnięcia więzadeł i torebki stawowej
pęknięcia łąkotek
zerwania więzadeł i torebki stawowej
zwichnięcia stawu kolanowego
złamania rzepki
złamania śródstawowe kości wchodzących w skład stawu.

Uszkodzeń w obrębie kolan nie wolno lekceważyć

Zaniedbane uszkodzenia i urazy kolan mogą mieć poważne konsekwencje. W wielu przypadkach brak podjęte odpowiednio wcześnie rehabilitacji może zakończyć się operacją.

Więcej na temat urazów w obrębie stawu kolanowego pisaliśmy w dziale rehabilitacja kolan.

Dzisiejszy wpis poświęcony został grupie uszkodzeń dotyczących więzadeł.

Naderwania więzadeł kolana (częściowej uszkodzenia) jest dość powszechnych urazem. Najbardziej narażony jest MCL znajdujący się po wewnętrznej stronie kolana. Mechanizm powstawania urazu obejmuje najczęściej skręcenie i ucieczkę kolana do wewnątrz. Do tego typu zdarzeń może dojść podczas gry w piłkę nożną, koszykówkę, lub podczas jazdy na nartach.

MCL jest więzadłem szerokim, grubym i wytrzymałym. W większości przypadków uszkodzenia goją się dobrze, niemniej jednak kluczowe w tym miejscy jest podjęcie właściwego postępowania rehabilitacyjnego.

Zerwanie więzadła

Najczęściej zrywanym więzadłem jest ACL czyli więzadło krzyżowe przednie. Uraz jest o tyle poważny, że niejednokrotnie zerwaniu więzadła towarzyszy uszkodzenie innych struktur takich jak: chrząstki stawowe, łąkotki, więzadeł wewnątrz i wokół stawu kolanowego. Zerwaniu więzadła często towarzyszy charakterystyczny trzask. Po urazie kolano jest bolesne i zauważalny jest obrzęk. W kolejnym etapie pacjent odczuwa niestabilność oraz charakterystyczne uciekanie kolana. Dolegliwości bólowe mogą się nadal utrzymywać.

Uszkodzenie ACL jest poważnym urazem , z którym niezwłocznie należy udać się do lekarza ortopedy. Jedynie szybka interwencja jest w stanie powstrzymać rozwój dodatkowych uszkodzeń.

Leczenie uszkodzeń ACL

Podjęcie właściwej terapii w przypadku uszkodzeń ACL jest decyzją złożoną, która jest pochodną wielu czynników, do których należy m.in. wiek pacjenta, rodzaj aktywności fizycznej, jego oczekiwania,rozmiar uszkodzeń oraz współistnienie innych uwarunkowań zdrowotnych.

W niektórych przypadkach ortopeda może podjąć decyzję o niepoddaniu pacjenta zabiegowy rekonstrukcji więzadła. Wówczas zaleca się odpowiednie ćwiczenia i trening odruchów, mające na celu osiągnięcie funkcjonalnej stabilizacji. Efekt ten możliwy jest do osiągnięcia poprzez rehabilitację z wykwalifikowanym fizjoterapeutą lub osteopatą.

Może się jednak zdarzyć tak, że jedynym rozwiązaniem jest operacja rekonstrukcji więzadła. Najczęstszym powodem jest nawracające uciekanie kolana. Nie oznacza to jednak, że brak epizodów uciekania kolana powinien być objawem uspokajającym. Przeciwnie, przeciążenia wynikające z niestabilności w konsekwencji generują dalsze uszkodzenia.

Rehabilitacja po rekonstrukcji ACL

Jak już zostało wspomnieliśmy urazy więzadeł wymagają podjęcia natychmiastowej interwencji ortopedycznej. Ortopeda wykona badania USG kolana w celu oceny jego stanu. USG kolana jest badaniem bezinwazyjnym i bezbolesnym. W przypadku podjęcia decyzji o przeprowadzeniu zabiegu rekonstrukcji należy mieć na uwadze, że wówczas rehabilitacja jest nieodłącznym elementem w powrocie do sprawności.

Istnieje wiele procedur postępowania rehabilitacyjnego po rekonstrukcji ACL. Dobór odpowiedniego programu jest pochodną wielu czynników i dobierany jest indywidualnie do pacjenta. Rehabilitacja w początkowej fazie obejmuje postępowanie mające na celu zmniejszenie obrzęku i wysięku., a także postępowanie zapobiegające powstawaniu złogów pooperacyjnych. W następnych dniach fizjoterapeuta może przejść do ćwiczeń mających na celu zwiększenie biernego wyprostu, mobilizację rzepki oraz kontrolę obrzęku. Później fizjoterapeuta skupia się na przywracaniu prawidłowego wzorca chodu oraz profilaktykę konfliktu w stawie rzepkowo udowym.

Centrum Rehabilitacji i Osteopatii Osteo-Med ul. Romera 10/B2

* rehabilitacja * osteopatia * fizjoterapia uroginekologiczna* fizjoterapia dzieci i niemowląt* ortopedia * terapia Orthokine* ortopedia dziecięca * dietetyka * fizykoterapia * diagnostyka USG * fala uderzeniowa * masaż pneumatyczny BOA MAX *

Zapraszamy do kontaktu pod numerem 506-459-870