Rehabilitacja kręgosłupa szyjnego Warszawa

Rehabilitacja kręgosłupa szyjnego
Dolegliwości odcinka szyjnego kręgosłupa, choroba zwyrodnieniowa, kręgozmyk, niestabilność: rehabilitacja, objawy, przyczyny

Kręgosłup dorosłego człowieka składa się z 33-34 kręgów ułożonych jeden na drugim i dzieli się na poszczególne odcinki:

  • szyjny
  • piersiowy
  • lędźwiowy
  • krzyżowy
Choroba zwyrodnieniowa odcinka szyjnego kręgosłupaDyskopatia szyjnaKręgozmykStenoza kanału kręgowegoZespół górnego otwory klatki piersiowejNiestabilność odcinka szyjnego kręgosłupaWypadnięcie dysku w odcinku szyjnym

CHOROBA ZWYRODNIENIOWA ODCINKA SZYJNEGO KRĘGOSŁUPA

Przedmiotem niniejszego wpisu jest odcinek szyjny, który anatomicznie zbudowany jest z 7 kręgów. Tworzą one swojego rodzaju elastyczną kolumnę łączącą klatkę piersiową z czaszką. Trzon umiejscowiony z przodu jest najbardziej masywnym elementem kręgu. Tył kręgu zbudowany jest z łuków, które wraz z trzonem tworzą zamknięty pierścień. To one ułożone jeden na drugim formują kanał kręgowy, wewnątrz którego przebiega rdzeń kręgowy. Jest to niezwykle ważna struktura, bowiem zapewnia przewodzenie wszystkich bodźców ruchowych i czuciowych pomiędzy korą mózgową a mięśniami, a także odpowiednie napięcie i koordynację mięśni. Nie należy zapominać, że rdzeń kręgowy odpowiada również za odpowiednie działanie podstawowych funkcji fizjologicznych człowieka. Wyrostki kostne z kolei są punktem przyczepu ważnych mięśni i więzadeł. Stawy międzywyrostkowe odpowiedzialne są za przenoszenie obciążeń i zapewnienie właściwej ruchomości.

Do charakterystycznych kręgów należy:

  • atlas czyli pierwszy kręg ( kręg szczytowy)
  • drugi kręg czyli obrotowy
  • siódmy kręg.

Atlas pełni funkcję podporową głowy oraz wraz z kłykciami potyliczymi tworzy staw górny głowy. To w tym stawie odbywają się ruchy zgięcia głowy w przód i w tył. Jeśli chodzi o kręg obrotowy tworzy on wraz z kręgiem pierwszym staw dolny głowy. Umożliwia on wykonywanie ruchów obrotowych głowy (rotacje). Kręg siódmy z kolei jest łatwo wyczuwalny palpacyjnie.

Krążki międzykręgowe (tarcza międzykręgowa, potocznie nazywana dyskiem) to najdelikatniejsze struktury całego kręgosłupa. Element ten zbudowany jest z jądra miażdżystego, otoczonego pierścieniem włóknistym.

Kręgosłup szyjny pełni w naszym organizmie bardzo ważną funkcje, bowiem odpowiada za sprawność naszych zmysłów. Niestety wraz z wiekiem odcinek ten ulega zwyrodnieniom zwanym inaczej spondyloartrozą. Jest to choroba polegająca na degeneracji tkanek, które tworzą połączenia kręgów (krążka midzykręgowego) wraz ze stawami międzywyrostkowymi kręgów szyjnych. Proces zużywania się struktur kręgowych choć naturalny jest niestety nieunikniony. Bardzo często jednak mamy do czynienia z przedwczesnym procesem degeneracyjnym struktur.

Najczęstszą przyczyną powstawania zwyrodnień w odcinku szyjnym jest m.in.:

  • nieodpowiednia pozycja podczas długotrwałej pracy siedzącej;
  • niewłaściwe obciążenia statyczne i dynamiczne (nieprawidłowa postawa ciała);
  • współistnienie innych schorzeń np. skolioza
  • zawodowe uprawnianie sportów wyczynowych
  • urazy np. komunikacyjne ( whiplash)
  • zaburzenia metaboliczne i hormonalne.

Objawy choroby zwyrodnieniowej odcinka szyjnego

  • ból szyi promieniujący do kończyny (rwa ramienna)
  • drętwienia rąk
  • bóle szyi występujące po tylnej stronie głowy do czoła;
  • zaburzenia czucia w obrębie kończyny, niedowłady, osłabienie chwytu,
  • ból i/ lub trzaski podczas ruchów głową;
  • nerwobóle
  • zaburzenia widzenia, mroczki przed oczami, drżenie gałek ocznych
  • zaburzenia pracy serca przy ucisku na tętnice szyjne
  • czasem zaburzenia przełykania jako odpowiedź na ucisk na strukturę przełyku.

Rehabilitacja w przypadku choroby zwyrodnieniowej

Niezależnie od stadium choroby bardzo ważną rolę odgrywa rehabilitacja. Należy jednak pamiętać, że najlepsze efekty daje terapia podjęta we wczesnym stadium choroby. Nie oznacza to jednak, że osoby, u których zmiany degeneracyjne trwają dłużej skazane są na życie w bólu i dyskomforcie. Odpowiednio dobrany program usprawniający w takich przypadkach może w znacznym stopniu zmniejszy odczuwanie przykrych dolegliwości.

Terapeuta dobiera odpowiedni program, który wpływa na uwodnienie dysków międzykręgowych, poprawę ruchomości w stawach międzywyrostkowych, zmniejszenie nadmiernego napięcia mięśni, rozluźnianie szyi i obręczy barkowej. Ponadto w rehabilitacji szyi skupia się także na wzmacnianiu struktur, z jednoczesnym odwróceniem dysbalansu mięśniowego. W tym celu stosuje się najczęściej osteopatyczne techniki tkanek miękkich, terapię manualną, neuromobilizacje, taping czy Dry Needling.

DYSKOPATIA SZYJNA

Dyskopatia stanowi schorzenie, które dotyczy degeneracji krążków międzykręgowych potocznie nazywanych dyskiem. Dyskopatią nazywamy również wypukliny i przepukliny. Schorzenie polega na patologicznej zmianie struktury krążka międzykręgowego w przestrzeń między kręgami, co w konsekwencji może wywoływać wiele dolegliwości, za które odpowiada deformacja tylnej części dysku i/lub towarzyszący temu ucisk na struktury nerwowe lub rdzeń kręgowy. Dyskopatia szyjna oraz przepuklina jądra miażdżystego to choroby, za które w znacznej mierze odpowiada współczesny tryb życia. Inne przyczyny to:

  • uraz, w tym tzw. Whiplash
  • zmiany zwyrodnieniowe
  • sumujące się mikrourazy
  • niestabilność odcinka szyjnego
  • uwarunkowania genetyczne
  • przeciążenia odcinka szyjnego
  • brak ruchu
  • wzmożone napięcie mięśni
  • dysbalans mięśniowy
  • wady postawy.

Objawy dyskopatii szyjnej

Pacjenci ze stwierdzoną dyskopatią szyjną odczuwają szereg dolegliwości, do których należą m.in. :

  • dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego, często promieniujące w obrębie łopatek lub barku;
  • zaburzenia czucia
  • ograniczenia ruchomości w obrębie szyi
  • drętwienia ręki lub samych palców
  • bóle karku
  • bóle głowy
  • osłabienie funkcji kończyn górnych
  • wyraźny spadek siły mięśniowej
  • bóle najczęściej nasilają się w nocy lub w pozycji leżącej.

Rehabilitacja w przypadku dyskopatii szyjnej

Jeśli zauważyłeś/aś u siebie niepokojące objawy nie zwlekaj z wizytą u specjalisty. Osteopata oceni stopień uszkodzenia i ustali program rehabilitacji. Większość dyskopatii ma charakter przewlekły dlatego wskazana jest odpowiednio skomponowana terapia. Zabiegi terapii manualnej (mobilizacje, neuromobilizacje, techniki mięśniowo-powięziowe) i ćwiczenia mają na celu m.in. zwiększenie przestrzeni międzykręgowych, rozluźnienia mięśniowo-powięziowe, odbarczenie uciskanych struktur nerwowych. Ponadto rehabilitacja stosowana jest na wzmacnianie mięśni, które stabilizują odcinek szyjny oraz zapewnienie właściwego napięcia.

Jeśli mamy do czynienia z przewlekłymi zmianami degeneracyjnymi, wówczas może okazać się, że konieczna będzie operacja polegająca na usunięciu dysku lub jego fragmentu. Po ingerencji chirurgicznej kluczowe jest niezwłoczne podjęcie rehabilitacji, która determinuje szybki powrót do sprawności.

KRĘGOZMYK (spondylolisteza)

Schorzenie to stanowi przewlekłą niestabilność kręgosłupa, która polega na przesunięciu kręgów względem siebie. Zaniedbania powyższych nieprawidłowości mogą prowadzić w skrajnych przypadkach nawet do całkowitej utraty stabilności kręgosłupa, ale nie tylko. Stan taki prowadzi również do ogólnej utraty stabilności chorego, przewlekłych dolegliwości bólowych jak również objawów neurologicznych.

Rodzaje kręgozmyków, które występują najczęściej:

  • dysplastyczny – wrodzony niedorozów łuków i stawów kręgu- typowy dla dzieci i młodzieży;
  • zwyrodnieniowy– związany z chorobą zwyrodnieniową, typowy dla osób starszych
  • węzinowy – występujący u ok. Połowy przypadków kręgozmyku. Typowy dla pacjentów dorosłych.
  • urazowy, patologiczny – występują rzadko.

Kręgozmyk mylony jest niejednokrotnie z tyłozmykiem czyli retrospondylolistezą, która polega na przesunięciu do tyłu kręgu wyższego.

Spondyloliza to problem polegający na przerwaniu łuku w miejscu węzinym jednak w przypadku tego schorzenia nie dochodzi do przemieszczenia kręgów. Niemniej jednak niejednokrotnie stanowi wstęp do kręgozmyku.

Objawy kręgozmyku:

Pacjenci odwiedzający Centrum Rehabilitacji i Osteopatii Osteo-Med Najczęściej borykają się z miejscowym bólem kręgosłupa. Czasami dolegliwości bólowe przybierają charaktery korzeniowy, czyli przebiegający wzdłuż kończyny. W okolicy kręgozmyku dochodzi do deformacji tułowia, jednak ma to miejsce najczęściej w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Chory doświadcza znacznego pogorszenia sprawności ruchowej, co bez wątpienia wpływa na pogorszenie jakości życia pacjenta.

STENOZA KANAŁU KRĘGOWEGO (CIASNOTA)

Powyższe schorzenie pojawia się w sytuacji, kiedy kanał kręgowy staje się zbyt wąski w wyniku czego dochodzi do ucisku struktur rdzenia kręgowego. Wówczas pojawiają się pierwsze objawy, które obejmują m.in. bóle kręgosłupa w odcinku szyjnym, zaburzenia czucia w obrębie kończyn, zawroty, bóle głowy, zaburzenia czucia oraz tzw. rwę barkową.

Stenoza najczęściej dotyczy pacjentów po 50 roku życia. Ciasnota kanału kręgowego może być stanem zarówno wrodzonym jak i nabytym. Należy mieć na uwadze, że patologia nasila się z czasem i przybiera różne dolegliwości, które zazwyczaj pojawiają się po 30 roku życia.

Bardzo często jednak mamy do czynienia z przyczynami nabytymi. Czynniki predysponujące do powstawania ciasnoty kanału kręgowego to m.in.:

  • zmiany zwyrodnieniowe
  • urazy kręgosłupa
  • choroba Pageta
  • dyskopatia
  • przerosty więzadeł kręgosłupa
  • akromegalia
  • jako powikłanie po niektórych zabiegach operacyjnych przeprowadzanych w obrębie kręgosłupa

Whiplash czyli zespół smagnięcia biczem, wypadki komunikacyjne

Nie ulega wątpliwości, że odcinek szyjny jest wyjątkowo narażony na urazy. Wpływ na to ma jego wyjątkowo delikatna budowa kostna oraz stosunkowo duża mobilność. Dodatkowo nie bez znaczenia jest także niewielka masa mięśniowa.

Do urazów typu whiplash najczęściej dochodzi w wyniku wypadków komunikacyjnych, podczas których odcinek szyjny kręgosłupa narażony jest na działanie dużych przeciążeń zgięciowo-wyprostnych.

Podobny mechanizm działania możemy zaobserwować w przypadku skoków do zbyt płytkiej wody lub po skorzystanie z przejażdżek kolejkami w wesołych miasteczkach. Generalnie schemat powstawania urazu obejmuje nienaturalny, gwałtowny bezwładny ruch zgięciowo-wyprostny głowy.

Rehabilitacja po urazie odcinka szyjnego

Rehabilitacja dopierana jest indywidualnie do każdego pacjenta. Uwzględniany jest stopień urazu oraz stan chorego. Doskonale sprawdzają się także delikatne mobilizacje oraz techniki terapii manualnej tkanek miękkich, neuromobilizacje czy też wykonywana przez osteopatę terapia czaszkowo-krzyżowa. W programie rehabilitacyjnym stosuje się ćwiczenia izometryczne mięśni. W zależności od fazy uszkodzenia, w indywidualnych przypadkach może zostać zalecone stosowanie kołnierza ortopedycznego.

ZESPÓŁ GÓRNEGO OTWORU KLATKI PIERSIOWEJ

Zespół górnego otworu klatki piersiowej z ang. Thoracic Outlet Syndrome- TOS to zespół objawów wynikających z zaburzeń naczyniowo-nerwowych kończyn górnych wywołanych przez ucisk na struktury nerwowe oraz naczynia krwionośne w obrębie zawężenia w otworze górnym klatki piersiowej.

Rehabilitacja w przypadku zespołu górnego otworu klatki piersiowej

Z uwagi na fakt, iż najczęściej przyczyną zespołu górnego otworu klatki piersiowej są nadmiernie napięte lub przerośnięte tkanki miękkie warto zastosować metody rozluźniające i tonizujące mięśnie. Bardzo istotną rolę odgrywa MET (techniki energii mięśniowej), która bardzo skutecznie rozciąga nadmiernie napięte oraz przykurczone mięśnie.

Osteopata przywraca prawidłową ruchomość przejścia szyjno-piersiowego górnych żeber oraz obręczy barkowej. Terapeuci podczas pracy z TOS powinni zwrócić także uwagę na nieprawidłowe napięcia, a także pracę mięśni odcinka piersiowego kręgosłupa i klatki piersiowej, które odpowiadają bardzo często za dystonię mięśniową- upper crossed syndrome.

W terapii TOS wskazane jest także zastosowanie neuromobilizacji głównych traktów nerwów kończyny górnej ( pośrodkowego, promieniowego, łokciowego)

NIESTABILNOŚĆ ODCINKA SZYJNEGO KRĘGOSŁUPA

Odcinek szyjny jest najbardziej ruchomym odcinkiem kręgosłupa, co jest możliwe dzięki prawidłowej budowie, funkcji oraz współpracy elementów tj. układ kostno-stawowych, więzadłowo-torebkowych, mięśniowych oraz nerwowych. Do niestabilności kręgów szyjnych może doprowadzić wiele przyczyn. Do najczęstszych możemy zaliczyć urazy lub mikrourazy, zmiany zwyrodnieniowe, choroby układowe, zmiany hormonalne lub w przypadku długotrwałego „zablokowania” części kręgów szyjnych.

Występowanie niestabilności wiąże się z występowaniem nagłego bólu o charakterze nagłym związanego z ruchem głowa lub stopniowo narastającym związanym z długotrwale utrzymaną nieprawidłową pozycji.

Osteopata planując rehabilitację niestabilności w obrębie kręgosłupa szyjnego pracuje lokalnie oraz globalnie, czyli wykorzystując techniki terapii manualnej przywraca odpowiednie napięcie mięśni oraz więzadeł w kręgosłupie szyjnym nie zapominając o pozostałych odcinkach kręgosłupa. Bardzo ważne jest sprawdzenie czy niestabilności nie towarzyszą segmenty hipomobilne czyli o ograniczonej ruchomości, jeżeli takie występują to osteopata przywraca im prawidłową ruchomość. Kolejnym etapem rehabilitacji niestabilności kręgosłupa szyjnego jest trening medyczny w celu utrwalenia efektów terapii oraz powrót do normalnego funkcjonowania.

WYPADNIĘCIE DYSKU W ODCINKU SZYJNYM (DYSKOPATIA SZYJNA)

Potoczna nazwa „wypadnięcie dysku” odnosi się do choroby krążka międzykręgowego (tworzą wraz z kręgami odcinek szyjny kręgosłupa) polegającej na wypuklaniu się jego struktury (najczęściej w stronę kanału kręgowego).W poważnych uszkodzeniach może dojść do rozerwania zewnętrznej ściany dysku i „wypłynięcie” zawartości np. do kanału kręgowego.

Do wypadnięcia dysku w obrębie odcinka szyjnego najczęściej dochodzi w wyniku nagłego, szybkiego i niespodziewanego incydentu, np. wypadku komunikacyjnego ( zobacz także: whiplash). Ponadto choroba krążka międzykręgowego jest często wynikiem dźwignięcia ciężkiego przedmiotu.

Wypadnięty dysk objawy

Wypadnięty dysk daje szereg objawów, do których należą m.in. ból w okolicy szyi, potylicy karku, barków czy nawet promieniowania do kończyn górnych. Ponadto mogą występować zawroty i/lub ból głowy. Współtowarzyszące objawy to np. mrowienia i drętwienia kończyn, osłabienie czucia, osłabienie siły mięśniowej.

Wypadnięty dysk rehabilitacja

W Centrum Rehabilitacji i Osteopatii najważniejszym zadaniem jest określenie stopnia uszkodzenia dysku. Czy stan zdrowia pacjenta nie wymaga w pierwszej kolejności leczenia operacyjnego. W tym celu osteopata wykonuje szereg testów które mają pomóc określić sposób rehabilitacji, w razie wątpliwości pacjent proszony jest o konsultacje ortopedy lub neurochirurga. Rehabilitacja zachowawcza wykonywana przez osteopatę polega na zmniejszeniu wypukliny i odbarczeniu struktur nerwowych lokalnie oraz techniki globalne w celu poprawy funkcji kręgosłupa jako całości. W tym celu stosuje się techniki terapii manualnej, trakcje, neuromobilizacje, techniki mięśniowo-powięziowe, artykulacje, dry needling czy taping.

W Centrum Rehabilitacja i Osteopatii prowadzimy również rehabilitację pooperacyjna w przypadku zabiegów na kręgosłupie szyjnym. Osteopata dobiera odpowiedni program w zależności od rodzaju operacji. Istnieje również możliwość rozpoczęcia rehabilitacji w domu pacjenta w tym celu należy skontaktować się z nami z wyprzedzeniem.

.